یکی از مشخصات مکانیکی بسیار مهم پیچ و مهره ها سختی سطحی آنها می باشد که با دیمانسیون هایی چون راکول، برینل و ویکرز مشخص میشود. همانطور که تنسایل مشخصه ای مقاومت در برابر کشش است و نقشی تعیین کننده در کیفیت پیچ و مهره های فولادی دارد سختی نیز از فاکتورهایی است که نشان از مقاومت سایشی و مقاومت در برابر له شدگی پیچ و مهره ها دارد. بدون داشتن سختی مناسب دنده های پیچ به سرعت خورده شده و پیچ به اصطلاح بازار صاف می کند و خواص نگهدارنده خود را از دست می دهد. در اغلب موارد تنسایل و سختی پیچ و مهره ها نسبت مستقیم دارند و با بالا رفتن تنسیال طی مراحل عملیات حرارتی سختی نیز بالا میرود. در مرحله تست سختی پیچ و مهره ها در سه روش ویکرز، برینل و راکل قطعه ای مسطح از فلز را بین دو فک بسته و یک سری که در برخی آزمایشان کروی، برخی لوزی و برخی مخروطی است به داخل سطح قطعه کار فرو می کنند و میزان فرو رفتگی را اندازه گیری کرده و بر آن مبنا میزان سختی پیچ و مهره را تبیین می کنند.
بازگشت به پیچ و مهره پترو پیچ
